NHD, 09-12-2020, Marjolein Elfring -
In gevecht met een geprojecteerde cycloop tijdens Winterkaravaan in voormalige drukkerij Alkmaar
Games zijn tegenwoordig zo levensecht, dat je je helemaal kunt verliezen in een virtuele wereld, waar fantasie werkelijkheid wordt. Het mooiste wat er is, vindt de één. Gevaarlijk, want je verliest alle grip op de werkelijkheid, zegt de ander. Wat is waar? Over die vraag gaat ’Hikikomori’, de voorstelling van collectief Blauwdruk tijdens Winterkaravaan.
Lees het artikel op NHD.nl
Blauwdruk bestaat uit drie jonge acteurs, net afgestudeerd aan de Arnhemse Toneelschool: Bram Walter, Tijn Panis en Romijn Scholten. Ze zijn inmiddels druk aan het repeteren in de industriële betonnen hallen van de voormalige drukkerij van deze krant, waar ze straks tijdens Winterkaravaan ook spelen. Na een van die repetities schuiven ze nog even aan in het nieuwe hoofdkwartier van Karavaan aan de Alkmaarse Laat. Schetsen voor de kostuums gaan over tafel; gevechtstenues met Griekse accenten voor de avatars (de alter ego’s in de game) met daaronder een witte onderbroek, want ze zijn tegelijkertijd gamers, voor wie het in de veilige beslotenheid van hun kamer niet uitmaakt wat ze aan hebben.
Vluchten
De voorstelling gaat over de menselijke neiging tot vluchten in fictionele werelden, vertelt Tijn. “Mensen vinden het heerlijk zich te verliezen in een game of in een boek. Daar, in dat verhaal, in die mooie wereld zijn ze eigenlijk liever dan in de echte wereld.” Hoewel je je kunt afvragen welke wereld de echte is, voegt Bram toe. “Je dénkt dat het niet de echte wereld is. Maar je kunt je afvragen of dat zoveel uitmaakt. Waarom is de ene wereld eigenlijk beter dat de andere? Is online wel zo slecht? Misschien zijn degenen die hun leven online leven wel revolutionair.”
Odysseus
’Hikikomori’ draait om drie gamers en hun werelden, zowel online als offline. Voor de videogame hebben ze gekozen voor het verhaal van Odysseus. Blauwdruk wil altijd literatuur in de voorstellingen betrekken en dit keer viel de keuze dus op de beroemde Griekse mythe van Homerus. “De videogame is de reis, de Odyssee”, aldus Romijn. Tijmen: “En de voorstelling begint als het ware een kwartier voordat Odysseus na al zijn avonturen voor de keus staat: wil hij terug naar de werkelijkheid of wil hij leven in deze online wereld?” Werkelijkheid en fictie lopen daarbij door elkaar heen, voegt Romijn toe. “Want de voorstelling gaat niet alleen over de gamers in de game, maar ook over hun vriendschap.”
Video-animator
Om de mix van werkelijkheid en fictie nog meer te benadrukken, werken ze met een video-animator, die met een beamer projecties laat zien. Bram: “We gaan straks in gevecht met een gebeamde cycloop en worden verliefd op een gebeamde schoonheid.”
En het antwoord op de vraag of leven in een online wereld goed of slecht is, komt dat er? “Dat is de vraag.”
De voorstelling gaat over de menselijke neiging tot vluchten in fictionele werelden, vertelt Tijn. “Mensen vinden het heerlijk zich te verliezen in een game of in een boek. Daar, in dat verhaal, in die mooie wereld zijn ze eigenlijk liever dan in de echte wereld.” Hoewel je je kunt afvragen welke wereld de echte is, voegt Bram toe. “Je dénkt dat het niet de echte wereld is. Maar je kunt je afvragen of dat zoveel uitmaakt. Waarom is de ene wereld eigenlijk beter dat de andere? Is online wel zo slecht? Misschien zijn degenen die hun leven online leven wel revolutionair.”
Odysseus
’Hikikomori’ draait om drie gamers en hun werelden, zowel online als offline. Voor de videogame hebben ze gekozen voor het verhaal van Odysseus. Blauwdruk wil altijd literatuur in de voorstellingen betrekken en dit keer viel de keuze dus op de beroemde Griekse mythe van Homerus. “De videogame is de reis, de Odyssee”, aldus Romijn. Tijmen: “En de voorstelling begint als het ware een kwartier voordat Odysseus na al zijn avonturen voor de keus staat: wil hij terug naar de werkelijkheid of wil hij leven in deze online wereld?” Werkelijkheid en fictie lopen daarbij door elkaar heen, voegt Romijn toe. “Want de voorstelling gaat niet alleen over de gamers in de game, maar ook over hun vriendschap.”
Video-animator
Om de mix van werkelijkheid en fictie nog meer te benadrukken, werken ze met een video-animator, die met een beamer projecties laat zien. Bram: “We gaan straks in gevecht met een gebeamde cycloop en worden verliefd op een gebeamde schoonheid.”
En het antwoord op de vraag of leven in een online wereld goed of slecht is, komt dat er? “Dat is de vraag.”
Twee collecties in vijfde editie Winterkaravaan
De voormalige drukkerij van deze krant vormt van 23 tot en met 30 december het decor voor Winterkaravaan. De vijfde editie die anders had moeten zijn dan de voorgaande en die door corona heel anders is geworden.
“In de vorige edities hadden we altijd vijf voorstellingen van twintig minuten, door vijf (collectieven van) jonge theatermakers, die het publiek op een expeditie door het gebouw allemaal te zien kreeg”, vertelt Karavaandirecteur Ilse van Dijk. Die twintig minuten vonden ze eigenlijk te kort. “We hadden al langer de wens dit uit te breiden naar dertig minuten”, zegt Els Schipper van Karavaan. “Dan kunnen ze hun voorstelling ook makkelijker op andere plekken spelen.”
Dertig mensen
Het plan was ditmaal vier voorstellingen van dertig minuten te brengen. Maar toen kwam corona en mogen ze niet meer dan dertig mensen tegelijk in een ruimte ontvangen. “Met vier voorstellingen zouden we dan veel minder publiek bereiken”, aldus Van Dijk. Schipper: “Daarom hebben we nu zes makers met elk een voorstelling van dertig minuten.”
Die zes voorstellingen zijn verdeeld over twee collecties: een groene en een blauwe. “De toeschouwer kiest er eentje en krijgt dus drie voorstellingen te zien, elk op een andere plek in het grote gebouw van de drukkerij”, legt Van Dijk uit. “Je kunt ook alles zien”, voegt ze toe. “Er zijn al mensen die kaartjes voor zowel de middag als de avond hebben gekocht.”
De voormalige drukkerij van deze krant vormt van 23 tot en met 30 december het decor voor Winterkaravaan. De vijfde editie die anders had moeten zijn dan de voorgaande en die door corona heel anders is geworden.
“In de vorige edities hadden we altijd vijf voorstellingen van twintig minuten, door vijf (collectieven van) jonge theatermakers, die het publiek op een expeditie door het gebouw allemaal te zien kreeg”, vertelt Karavaandirecteur Ilse van Dijk. Die twintig minuten vonden ze eigenlijk te kort. “We hadden al langer de wens dit uit te breiden naar dertig minuten”, zegt Els Schipper van Karavaan. “Dan kunnen ze hun voorstelling ook makkelijker op andere plekken spelen.”
Dertig mensen
Het plan was ditmaal vier voorstellingen van dertig minuten te brengen. Maar toen kwam corona en mogen ze niet meer dan dertig mensen tegelijk in een ruimte ontvangen. “Met vier voorstellingen zouden we dan veel minder publiek bereiken”, aldus Van Dijk. Schipper: “Daarom hebben we nu zes makers met elk een voorstelling van dertig minuten.”
Die zes voorstellingen zijn verdeeld over twee collecties: een groene en een blauwe. “De toeschouwer kiest er eentje en krijgt dus drie voorstellingen te zien, elk op een andere plek in het grote gebouw van de drukkerij”, legt Van Dijk uit. “Je kunt ook alles zien”, voegt ze toe. “Er zijn al mensen die kaartjes voor zowel de middag als de avond hebben gekocht.”
