Ik heb gezongen op mijn moeders begrafenis
Ontwapenend en ontroerend theater
Ik heb gezongen op mijn moeders begrafenis (en andere dingen waarop je trots kunt zijn) is "een meer dan indrukwekkend debuut" waarin Roos Bottinga afstand doet van haar moeder. Of eerder: het rouwen om haar moeder.
Deze voorstelling is een oprechte poging van een dochter om over haar moeder heen te komen. De dood, het leven zelf, de verwachting van perfectie, een onophoudelijk schuldgevoel, het opkijken tegen en oneindig houden van: wat het ook moge zijn, hierna zal ze klaar zijn. Omdat het moet. Of het lukt, is een tweede.
Over de maker
Bio: Roos Bottinga studeerde in 2022 af aan de Arnhemse Toneelschool. Ze liep stage bij SNACKBAR (12+ ) van Timothy de Gilde bij de Toneelmakerij en STUK VOOR STUK van de Theatertroep. Later maakte ze bij de Theatertroep ook DE MAN DIE ER GENOEG VAN HEEFT. Haar scriptie JE PAST NIET IN HET PLAATJE over hoezeer het vrouwelijk schoonheidsideaal nog steeds van invloed is op het werkveld werd in april 2023 in ingekorte vorm gepubliceerd onder dezelfde titel in de Theaterkrant. Met deze voorstelling maakt ze haar debuut als theatermaker.
In de pers
"EEN KLEIN JUWEEL VAN ROUWVERWERKING"
"Hoewel ze in haar eentje op de speelvloer staat, vult ze de hele ruimte met haar blikken en haar handgebaren, waarmee ze kerken bouwt, bloemstukken schikt, maar ook, schuivend met haar vingers over haar broek, verdriet verkropt."
