06-09-23 Noordhollands Dagblad, Twee Alkmaarders en een achtergebleven Spanjaard, met z’n drieën gestrand in de modder in de Oudorperpolder. Samen met de fundamenten van een eeuwenoud kasteel, enkele duizenden liters water, drie tribunes en een oude haringkar vormen zij de ingrediënten voor de tragikomische theatervoorstelling ’Vrij van vrijheid’ van Blauwdruk.
Het is 8 oktober 1573. Alle Spanjaarden zijn gevlucht. Of nee, toch niet allemaal. Pedro, de kok -bepaald geen stoere soldaat dus- is met zijn paëllakar blijven steken in de modder. Tot overmaat van ramp stuit hij op twee Nederlandse soldaten, Alkmaarders, die waarschijnlijk niks liever willen dan ook deze Spanjaard over de kling te jagen.
Creatief producent Emma van Zandvoort heeft geregeld dat Collectief Blauwdruk voor de gelegenheid een deel van de Oudorperpolder, de in de grond verzonken fundamenten van een van de dwangburchten van Floris V, onder water mag zetten. „Als je een paar duizend liter water, een dijk en drie tribunes nodig hebt, moet je het Emma vragen”, vertelt acteur Bram Walter. „En dan zet je de boel gewoon onder water, zoals de Alkmaarders destijds ook deden. Als zij het durfden, durven wij dat ook wel.”
Modderpoel
Ze hebben ditmaal dus geen stevig podium, maar een modderpoel als speelveld. „Dat maakt het historisch correct, het stond hier toen immers ook onder water, maar het is ook gewoon leuk”, zegt Walter. „Je glijdt uit, je struikelt, het is hartstikke onhandig. We gaan een potje modderworstelen met de vrijheid.”
Want de voorstelling draait om vrijheid, toen en nu. „We hadden de Spanjaarden weggejaagd en we waren weer vrij, maar wat is die vrijheid? Als je echt gelooft in vrijheid, verdient dan die ene achtergebleven Spanjaard niet ook zijn vrijheid? Of hadden we misschien de paëlla op de brandstapel moeten gooien, nooit meer manchego moeten eten en ook al het andere dat Spaans is weg moeten doen? Wat blijft er dan over, wat vieren we eigenlijk, wat is onze identiteit? Is dat zuurkool en 8 oktober-bier of een andere waarde?”
Gruzelementen
Ze pakken het aan zoals het collectief, dat onder de vleugels van Karavaan de afgelopen jaren is uitgegroeid tot echt Alkmaars gezelschap, dat altijd doet. „We nemen historische gebeurtenissen en thema’s en smijten die tegen het heden aan”, licht Walter toe. „En uit de gruzelementen bouwen we een toneelstuk op. Het is gebaseerd op de historie, maar we geven er onze eigen draai aan.”
De rol van Pedro wordt gespeeld door Tijn Panis, die compleet met paëllakar opkomt. Walter: „Die kar hebben we gekocht in een antiekzaak in de buurt. Het is het oude haringkarretje van het visvrouwtje van Bergen, hebben we ons laten vertellen. Een jaar geleden lagen er nog harinkjes in, nu is het Pedro’s Paëllaparadijs.”
Golden boy
Romijn Scholten neemt de rol van soldaat Balthasar op zich en Walter speelt soldaat Gerard. „Inderdaad”, reageert hij met een lach. „En de golden boy van de Nederlandse politiek zelf komt ook nog wel even voorbij. Als je je historie kent, snap je het grapje. En anders is het ook leuk.”
Lees hier het artikel: https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20230906_41425267
