Zócalo
Muziektheater met een Latijns-Amerikaans tintje waarin we op zoek gaan naar verbondenheid
Op zondagmiddagen in Mexico lopen de lokale pleinen, zócalos, vol met mensen uit alle hoeken en gaten van de stad. Straten worden afgesloten, muzikanten spelen danzones, er wordt samen gedanst, samen gegeten, gelachen, er worden nagels gelakt en knipbeurten gegeven. De zócalo is het hart van de wijk. Hoe anders lijkt dat op de pleinen in Nederland, waar mensen elkaar anoniem passeren met plastic tassen en een telefoon, waar een duif met anderhalve poot aan een vertrapt frietje pikt, waar demonstraties uit elkaar getrokken worden..
In deze voorstelling gaat Marlies Ruigrok op zoek naar hoe dat komt. Op reis door Mexico en Cuba raakte ze gefascineerd door de sociale cultuur daar. Vrolijk, hartelijk, verbonden, ondanks de grote mate van corruptie en criminaliteit in die landen. In de Happy Planet Index scoren Latijns-Amerikaanse landen skigh high in klassementen van ’s werelds gelukkigste landen. Wat kunnen wij – uit de klei getrokken Nederlanders – leren van de latino’s, getrokken uit de tierra caliente, de warme grond?
Het landgoed wordt omgetoverd tot zócalo, schuif aan tafel aan, ontdek de Mexicaanse eet- en muziekcultuur en geniet van Latijns-Amerikaanse sferen!
Over de maker
Marlies studeerde in 2019 af van de Master Muziektheater aan de Fontys. Met haar afstudeervoorstelling AZUL won ze op Festival Boulevard 2019 de Entreeprijs. Daarnaast werd ze in 2020 genomineerd als één van de vijf talenten binnen de &C Talent Academy. AZUL was bij Karavaan te zien tijdens festival Grazende Zwaan en Showman’s Fair Alkmaar. Voor Zocaló laat Marlies zich net als voor AZUL inspireren door de Latijns-Amerikaanse cultuur.
In de pers
"Even if you don’t understand what she is singing, her spirited performance makes sure you can feel it: songs about love, loss and connection, the need to dance and, especially, to sing. ‘If the singer falls silent, so does life.’ Ruigrok threw a party I was loathe to leave"
"... mede door haar ijzersterke stem en haar open spel, waarbij ze de toeschouwer op haar geïmproviseerde plein volop onderdeel van het feest laat voelen, blijft de voorstelling boeien"